Als jouw reactie in het hier en nu buitenproportioneel lijkt, is het zeer waarschijnlijk van toen en daar
“Als jouw reactie in het hier en nu buitenproportioneel lijkt, is het zeer waarschijnlijk van toen en daar”
Ervaringen in onze jeugd genereren een blauwdruk voor de beleving van alles in het verdere leven. Wat we voelen is een gevolg van hoe we alles interpreteren van wat er gebeurt. Hoe intenser en hoe eerder de ervaring, hoe sterker de overtuiging. Er zijn theorieën over hoe ervaringen in de baarmoeder, onze beleving als volwassenen kunnen verklaren. In de hechtingstheorie wordt ingezoomd op de relatie met opvoeders als belangrijkste invloeden op onze ontwikkeling. Waar minder over geschreven is tor voor kort, is hoe (deze) hechting terugkomt in de wijze waarop we als volwassenen in relaties functioneren. Vooral in liefdesrelaties wordt onze hechtingsdynamiek getriggerd
en is de kans groot dat we overlap kunnen ontdekken. Overlap tussen hoe onze hechting als kind was met opvoeders en hoe we ons nu hechten aan geliefden. Als we ons niet bewust zijn van deze link, zullen we geneigd zijn de ervaring in het hier en nu te willen begrijpen vanuit wat er in het hier en nu gebeurt. Echter, onze beleving zou dus weleens vooral iets kunnen zeggen over toen en daar. In partnerrelatie therapie helpt het stellen altijd om te begrijpen wat er geraakt wordt van toen en daar, door de ander. Om de dynamiek te doorbreken waarin partners vaak gevangen zitten, zullen ze de verantwoordelijkheid moeten leren nemen voor ieder hun eigen gevoelens. Wat daarin helpt: De ander niet verantwoordelijk maken voor jouw gevoelens. Elk gevoel is een gevolg van jouw interpretatie van datgene de ander zegt, doet of wil. Jouw
interpretaties worden bepaald door ervaringen door jou opgedaan. Even ingewikkeld, die ervaringen zijn ook gekleurd door jouw beleving, dus mede door hoe jij die momenten hebt geïnterpreteerd. Waar begint dit dan? Zou je nu kunnen denken. Volgens meerdere Systeemtheorieën ligt de blauwdruk van jouw beleving in je vroege kinderjaren. Een blauwdruk waarop elke ervaring, door jezelf geïnterpreteerd en dus -kans groot- als een bevestiging wordt opgeslagen in jouw lijf.
Als een date tijdens het gesprek wegkijkt, weet jij zeker dat diegene niet geïnteresseerd is en jij je kan opmaken voor een zoveelste blauwtje. Je sluit je af, vraagt de rekening en stelt enigszins geïrriteerd voor om een rekening te delen. Jouw date maakt uit jouw handelen op dat jij niet geïnteresseerd bent, sluit zich af voor de teleurstelling en accepteert gelaten jouw voorstel. Achteraf zou je kunnen stellen dat jouw interpretatie van het wegkijken de toon heeft gezet voor het mislukken van de date. Stel dat jouw interpretatie was geweest dat de ander jou zo leuk vind dat diegene van verlegenheid wegkijkt, gespannen vanwege de naderende intimiteit van de kus waarnaar diegene al de hele avond verlangt. Dit roept bij jou vlinders in je buik op, je grinnikt wat en deelt jouw plezier tijdens de date en dat het je ook wat nieuwsgierig maakt naar haar ervaring. Hierop durft diegene op te kijken en uit te spreken al de hele avond uit te kijken naar een kus.
Een simpele interpretatie van een non verbale communicatie zorgt voor een bevestiging van jouw blauwdruk in plaats van een shift in je ervaring. Systeemtherapie werkt aan het bijsturen van opgebouwde kernovertuigingen die niet constructief werken. Een zeer effectieve methodiek als het gaat om behandeling van hardnekkige problemen omtrent bijvoorbeeld persoonlijkheid, identiteit en emotie regulatie. Zeker als deze problematiek zich uit in relaties maar ook in individuele therapie!